solutiones

E Victionario

Discretiva

solutiones dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
solūtiōnēs casus nominativus pluralis substantivi solūtiō
solūtiōnēs casus accusativus pluralis substantivi solūtiō
solūtiōnēs casus vocativus pluralis substantivi solūtiō

Appellatio[+/-]

API: /soluːtiˈoːneːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: so·lū·ti·ō·nēs — morphologica: solution-es

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • epiphoras cum ture et aqua aut cum murra ac vino sedat, parotidas cum melle aut adipe aut cera, stomachi solutiones inspersum polentae modo, angina<s> in aqua et oleo decoctum et cum aneso inlitum. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 92, [249] — solutiones
  2. Vicicitatio: solutiones.