Jump to content

serum

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈserum/(classice)
Syllabificatio phonetica: se·rum — morphologica: ser-um

Nomen substantivum

[+/-]

ser|um, -ī neut.

  1. Pars aquosa in lacte, quae post confecium caseum colatur per fiscellam e vimine, vel alio modo separatur. [1]
  2. Aquosa pars aliarum rerum.
  3. Semine virili.

Declinatio

[+/-]
n. sing. plur.
nom. serum sera I
gen. serī serōrum II
dat. serō serīs III
acc. serum sera IV
abl. serō serīs VI
voc. serum sera V

Translationes

[+/-]

Discretiva

serum dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[+/-]

Formae affines

[+/-]

sērum

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
sērum casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi sērus
sērum casus nominativus singularis · genus neutrum adiectivi sērus
sērum casus accusativus singularis · genus neutrum adiectivi sērus
sērum casus vocativus singularis · genus neutrum adiectivi sērus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈseːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: sē·rum — morphologica: ser-um

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 257 — “SERUM, i, n. 2.”