Jump to content

scripturi

E Victionario

Discretiva

scripturi dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
scrīptūrī casus genitivus singularis · genus masculinum participii scrīptūrus
scrīptūrī casus genitivus singularis · genus neutrum participii scrīptūrus
scrīptūrī casus nominativus pluralis · genus masculinum participii scrīptūrus
scrīptūrī casus vocativus pluralis · genus masculinum participii scrīptūrus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /skriːpˈtuːriː/(classice)
Syllabificatio phonetica: scrīp·tū·rī — morphologica: script-ur-i

Loci

[+/-]
T. Maccius Plautus
ca. –254…–184
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

antiq. (ca. 200 a.C.n. / 554 a.u.)

  • In scirpo nodum quaeris. quin nos hinc domum
redimus, nisi si historiam scripturi sumus? —Menaechmi Plauti [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Plautus - Menaechmi. (Universitas Turicensis): Actus 2. Scaena 1: Messenio. Versus 23 — scripturi
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: scripturi.