scita

E Victionario

Discretiva

scita dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

scīta[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
scīta casus nominativus pluralis substantivi scītum
scīta casus accusativus pluralis substantivi scītum
scīta casus vocativus pluralis substantivi scītum
scīta casus nominativus singularis · genus femininum adiectivi scītus
scīta casus vocativus singularis · genus femininum adiectivi scītus
scīta casus nominativus pluralis · genus neutrum adiectivi scītus
scīta casus accusativus pluralis · genus neutrum adiectivi scītus
scīta casus vocativus pluralis · genus neutrum adiectivi scītus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈskiːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: scī·ta — morphologica: scit-a

scītā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
scītā casus ablativus singularis · genus femininum participii scītus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈskiːtaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: scī·tā — morphologica: scit-a