scip

Anglica Antiqua I

Appellatio

• /ʃip/

Nomen substantivum

scip, ⁓es n

1. navis (-is, f.) ||

Declinatio

	sing.	plur.
nom.	scip	scipu
acc.	scip	scipu
gen.	scipes	scipa
dat.	scipe	scipum

Dictiones derivatae

• scipbeme, scipbroc, scipbrucol, scipbryce, scipcræft, scipdrincende, scipere, scipfæt, scipfarend, scipferend, scipfird, scipfirdung, scipflota, scipforðung, scipfylleþ, scipfyrðrung, scipgebroc, scipgefeoht, scipgefere, scipgetaƿu, scipgild, sciphamer, sciphere, sciphlæder, sciphlæst, sciphlaford, scipian, scipincel, sciplad, sciplic, scipliðend, scipliðende, scipmærels, scipmann, sciprap, scipreðra, sciproðer, sciproƿend, scipryne, scipsetl, scipsteall, scipsteora, scipsteorra, scipteora, sciptoll, scipƿealh, scipƿeard, scipƿeorod, scipƿise, scipƿyrhta

Anglica Antiqua II

Nomen substantivum

scip, ⁓es m

1. assumentum (-i, n.) ||

Declinatio

	sing.	plur.
nom.	scip	scipas
acc.	scip	scipas
gen.	scipes	scipa
dat.	scipe	scipum