Jump to content

scarabaei

E Victionario

Discretiva

scarabaei dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
scarabaeī casus genitivus singularis substantivi scarabaeus
scarabaeī casus nominativus pluralis substantivi scarabaeus
scarabaeī casus vocativus pluralis substantivi scarabaeus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /skaraˈbae̯iː/(classice)
Syllabificatio phonetica: sca·ra·bae·ī — morphologica: scarabae-i

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

saec. I.

  • fodiunt ex eodem genere rutili atque praegrandes scarabaei tellurem aridam favosque parvae et fistulosae modo spongiae medicato melle fingunt. —Naturalis historia Plinii / Plin. 11. Hist. nat. 28. 34. (99).[1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 34, [99] — scarabaei. (Insectorum animalium genera. de scarabaeis. lampyrides. reliqua scarabaeorum generis)
  2. Vicicitatio: scarabaei.