retulisse

Discretiva

retulisse dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
retulisse	—	perfectum	activa	infinitivus	referō (referre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /retuˈlisse/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·tu·lis·se — morphologica: re-tul-isse

Formae aliae

• rettulisse

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• degressus tandem evellit praebenti et qua maxime opus esset adcommodanti. traduntque, quamdiu navis ea in litore steterit, retulisse gratiam venatus adgerendo. —Naturalis historia Plinii