retulimus

Discretiva

retulimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
retulimus	prima pluralis	perfectum	activa	indicativus	referō (referre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /reˈtulimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·tu·li·mus — morphologica: re-tul-imus

Formae aliae

• rettulimus

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• itaque his mensibus iacent speluncis conditi, sicut in genere terrestrium retulimus, maxime hippurus et coracini, hieme non capti praeterquam statis diebus paucis et isdem semper, item murena et orphus, conger, percae et saxatiles omnes. —Naturalis historia Plinii