retulere
Appearance
Discretiva
retulere dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
retulēre | tertia pluralis | perfectum | activa | indicativus | referō (referre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /retuˈleːre/ (classice) - Syllabificatio phonetica: re·tu·lē·re — morphologica: re-tul-ere
Formae aliae
[+/-]Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- quam ob causam inter insulas quidam Aegyptum retulere, ita se findente Nilo, ut triquetram terrae figuram efficiat, ideoque multi Graecae litterae vocabulo Delta appellavere Aegyptum. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus, cap. 9, [48] — retulere
- ↑ Vicicitatio: retulere.