retulere

E Victionario

Discretiva

retulere dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
retulēre tertia pluralis perfectum activa indicativus referō (referre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /retuˈleːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·tu·lē·re — morphologica: re-tul-ere

Formae aliae[+/-]

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • quam ob causam inter insulas quidam Aegyptum retulere, ita se findente Nilo, ut triquetram terrae figuram efficiat, ideoque multi Graecae litterae vocabulo Delta appellavere Aegyptum. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus, cap. 9, [48] — retulere
  2. Vicicitatio: retulere.