resolventibus

Discretiva

resolventibus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
resolventibus	casus dativus pluralis	participii resolvēns
resolventibus	casus ablativus pluralis	participii resolvēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /resolˈwentibus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·sol·ven·ti·bus — morphologica: re-solv-ent-ibus

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• curatum ea scio omnibus fere ossibus confractis prolapsum ex arbore alta putatorem, circumdata universo corpori, aquam suam adspergentibus, quotiens inaresceret, raroque nec nisi deficientem herbam mutationis causa resolventibus, convaluisse vix credibili celeritate. —Naturalis historia Plinii