resolutura
Discretiva
resolutura dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
resolūtūra[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
resolūtūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii resolūtūrus |
resolūtūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii resolūtūrus |
resolūtūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii resolūtūrus |
resolūtūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii resolūtūrus |
resolūtūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii resolūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /resoluːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: re·so·lū·tū·ra — morphologica: re-solut-ur-a
resolūtūrā[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
resolūtūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii resolūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /resoluːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: re·so·lū·tū·rā — morphologica: re-solut-ur-a