resolutura

E Victionario

Discretiva

resolutura dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

resolūtūra[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
resolūtūra casus nominativus singularis · genus femininum participii resolūtūrus
resolūtūra casus vocativus singularis · genus femininum participii resolūtūrus
resolūtūra casus nominativus pluralis · genus neutrum participii resolūtūrus
resolūtūra casus accusativus pluralis · genus neutrum participii resolūtūrus
resolūtūra casus vocativus pluralis · genus neutrum participii resolūtūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /resoluːˈtuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·so·lū·tū·ra — morphologica: re-solut-ur-a

resolūtūrā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
resolūtūrā casus ablativus singularis · genus femininum participii resolūtūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /resoluːˈtuːraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·so·lū·tū·rā — morphologica: re-solut-ur-a