refertis

Discretiva

refertis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

refertis

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
refertis	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	referō (referre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /reˈfertis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·fer·tis — morphologica: re-fer-tis

refertīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
refertīs	casus dativus pluralis	participii refertus
refertīs	casus ablativus pluralis	participii refertus

Appellatio pronuntiatusque

API: /reˈfertiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·fer·tīs — morphologica: re-fert-is

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• est et aliud genus incultius asparago, mitius corruda, passim etiam in montibus nascens, refertis superioris Germaniae campis, non inficeto Ti. Caesaris dicto, herbam ibi quandam nasci simillimam asparago. —Naturalis historia Plinii