referendo
Appearance
Discretiva
referendo dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
referendō | —
|
—
|
activa | gerundium | dativo | referō (referre) |
referendō | —
|
—
|
activa | gerundium | ablativo | referō (referre) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
referendō | casus dativus singularis · genus masculinum | gerundivi referendus |
referendō | casus ablativus singularis · genus masculinum | gerundivi referendus |
referendō | casus dativus singularis · genus neutrum | gerundivi referendus |
referendō | casus ablativus singularis · genus neutrum | gerundivi referendus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /refeˈrendoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: re·fe·ren·dō — morphologica: re-fer-end-o
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- quin immo, ut plus capiamus, sacco frangimus vires, et alia inritamenta excogitantur ac bibendi causa etiam venena concipiuntur, aliis cicutam praesumentibus, ut bibere mors cogat, aliis pumicis farinam et quae referendo pudet docere. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quartus decimus, cap. 28, [138] — referendo
- ↑ Vicicitatio: referendo.
Categoriae:
- Paginae Latinae cum locis a Plinio Maiore conscriptis
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Latinae
- Formae affines Latinae per coniugationem
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Paginae cum locis
- Paginae Latinae cum locis
- Paginae cum fontibus