referant
Appearance
Discretiva
referant dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
[+/-]Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
referant | tertia pluralis | praesens | activa | coniunctivus | referō (referre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈreferant/ (classice) - Syllabificatio phonetica: re·fe·rant — morphologica: re-fer-ant
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- Ciconiae quonam e loco veniant aut quo se referant, inconpertum adhuc est. e longinquo venire non dubium eodem quo grues modo, illas hiemis, has aestatis advenas. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 31, [61] — referant
- ↑ Vicicitatio: referant.