quintus

Latine

V
Cardinalis:	quinque
Ordinalis:	quintus
Adverbium:	quinquies
Distributivus:	quini
Proportionalis:	quincuplus
Multiplicativus:	quincuplex
Collectivus:	quinio
IV – V – VI

Notatio

Pro quinctus, a quinque; in lingua prisca Indoeuropaea *penk^v-tós.

Numerus ordinalis

quīnt|us, -a, -um

1. √ Qui sequitur quartum.
2. Q⁓ (abbreviatio: Q.; f: Quinta) Praenomen viri.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	quīntus	quīnta	quīntum	nom.	quīntī	quīntae	quīnta
gen.	quīntī	quīntae	quīntī	gen.	quīntōrum	quīntārum	quīntōrum
dat.	quīntō	quīntae	quīntō	dat.	quīntīs	quīntīs	quīntīs
acc.	quīntum	quīntam	quīntum	acc.	quīntōs	quīntās	quīnta
abl.	quīntō	quīntā	quīntō	abl.	quīntīs	quīntīs	quīntīs
voc.	quīnte	quīnta	quīntum	voc.	quīntī	quīntae	quīnta

Translationes

Anglice √ fifth (5th) Anglica Antiqua √ fīfta Britonice √ pempvet Catalane √ cinquè (5è) Danice √ femte (5.) Finnice √ viides (5.) Francogallice √ cinquième (5ème) Frisice √ fyfde (5e) Germanice √ fünfter (5.)

Graeca Antiqua √ πέμπτος (pemptos) Hebraice √ חמישי (ḥamiši, masc.) , חמישית (ḥamišit, fem.) Hispanice √ quinto (masc.; 5º) , quinta (fem.; 5ª) Iaponice √ 五番目 (goban-me) Italice √ quinto (masc.; 5º) , quinta (fem.; 5ª) Lusitane √ quinto (masc.; 5º) , quinta (fem.; 5ª) Ruthenice √ пятый (pjatyj; 5-ый) Suecice √ femte (5:e) Turcice √ beşinci (5.)