putatoris

Discretiva

putatoris dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
putātōris	casus genitivus singularis	substantivi putātor

API: /putaːˈtoːris/

Syllabificatio phonetica: pu·tā·tō·ris — morphologica: putator-is

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. I.

Sed putatoris officium est pedali fere spatio citra iugum vitem compescere, ut e capite, quicquid teneri est, per bracchia emissum provocetur, et per iugum inflexum praecipitetur ad eam mensuram quae terram non possit contingere. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber quartus. Caput XVII. [5] — putatoris
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: putatoris.