Jump to content

publici

E Victionario

Discretiva

publici dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

pūblicī

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
pūblicī casus genitivus singularis substantivi pūblicum
pūblicī casus genitivus singularis · genus masculinum adiectivi pūblicus
pūblicī casus genitivus singularis · genus neutrum adiectivi pūblicus
pūblicī casus nominativus pluralis · genus masculinum adiectivi pūblicus
pūblicī casus vocativus pluralis · genus masculinum adiectivi pūblicus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈpuːblikiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pū·bli·cī — morphologica: public-i

publici

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
publici secunda singularis praesens activa indicativus publica
publici secunda singularis praesens activa coniunctivus publica
Forma Modus flexurae originis
publici casus nominativus/accusativus pluralis · genus masculinum adiectivi public
publici casus genitivus/dativus pluralis · genus masculinum adiectivi public
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈpubliʧʲ/
Syllabificatio phonetica: pu·blici — morphologica: public-i

publici

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
publici forma pluralis substantivi publico
publici forma pluralis · genus masculinum adiectivi publico
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈpubliʧi/
Syllabificatio phonetica: pu·bli·ci — morphologica: public-i