Jump to content

promoveo

E Victionario

Latine

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /proːˈmo.we.oː/(classice)
Syllabificatio phonetica: prō·mo·ve·ō morphologica: pro-mov-eo

Notatio

[+/-]
← Latine: prō + moveō (movēre)

Verbum transitivum

[+/-]

prōmov|eō, -ēre, prōmōvī, prōmōtum [1] [2] [3] [4] [5]

  1. √ Porro seu ultra movere

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

[+/-]

­

Thema Vox activa
prōmov- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. prōmoveō prōmoveam   prōmovēbam prōmovērem prōmovēbō  
II. sing. prōmovēs prōmoveās prōmovē! prōmovēbās prōmovērēs prōmovēbis prōmovētō!
III. sing. prōmovet prōmoveat   prōmovēbat prōmovēret prōmovēbit prōmovētō!
I. plur. prōmovēmus prōmoveāmus   prōmovēbāmus prōmovērēmus prōmovēbimus  
II. plur. prōmovētis prōmoveātis prōmovēte! prōmovēbātis prōmovērētis prōmovēbitis prōmovētōte!
III. plur. prōmovent prōmoveant   prōmovēbant prōmovērent prōmovēbunt prōmoventō!
Thema Vox passiva
prōmov- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. prōmoveor prōmovear   prōmovēbar prōmovērer prōmovēbor  
II. sing. prōmovēris prōmoveāris prōmovēre! prōmovēbāris prōmovērēris prōmovēberis prōmovētor!
III. sing. prōmovētur prōmoveātur   prōmovēbātur prōmovērētur prōmovēbitur prōmovētor!
I. plur. prōmovēmur prōmoveāmur   prōmovēbāmur prōmovērēmur prōmovēbimur  
II. plur. prōmovēminī prōmoveāminī prōmovēminī! prōmovēbāminī prōmovērēminī prōmovēbiminī
III. plur. prōmoventur prōmoveantur   prōmovēbantur prōmovērentur prōmovēbuntur prōmoventor!
Thema Vox activa
prōmōv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. prōmōvī prōmōverim prōmōveram prōmōvissem prōmōverō
II. sing. prōmōvistī prōmōveris prōmōverās prōmōvissēs prōmōveris
III. sing. prōmōvit prōmōverit prōmōverat prōmōvisset prōmōverit
I. plur. prōmōvimus prōmōverimus prōmōverāmus prōmōvissēmus prōmōverimus
II. plur. prōmōvistis prōmōveritis prōmōverātis prōmōvissētis prōmōveritis
III. plur. prōmōvērunt prōmōverint prōmōverant prōmōvissent prōmōverint

Verbum infinitum

[+/-]
Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
prōmovēre prōmōvisse prōmōtūrum,
-am, -um esse
prōmovēns   prōmōtūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
prōmovērī prōmōtum,
-am, -um esse
prōmōtum īrī   prōmōtus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
prōmovendī prōmovendus, -a, -um prōmōtum prōmōtū

Dictiones collatae

[+/-]

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
√ Porro seu ultra moveredilatare ▼
√ Porro seu ultra moverecollabi ▲

Loci

Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

class.

  • in sua terra cogam pugnare eum, et Carthago potius praemium victoriae erit quam semiruta Bruttiorum castella. ne quid interim, dum traicio, dum expono exercitum in Africa, dum castra ad Carthaginem  promoveo , res publica hic detrimenti capiat, quod tu, Q. Fabi, cum victor tota volitaret Italia Hannibal, potuisti praestare, hoc vide ne contumeliosum sit concusso iam et paene fracto Hannibale negare posse P. Licinium consulem, virum fortissimum, praestare; qui ne a sacris absit pontifex maximus, ideo in sortem tam longinquae provinciae non venit. —Ab urbe condita Titi Livii [6]

Vide etiam: promoveo (Vicicitatio)

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 908 “PRŌMŎVĔO, mŏves, mōvi, mōtum, mŏvere, a. 2. (pro et moveo)”
  2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 920 “prō-mŏvĕo, ōvi, ōtum, 2, v. a.”
  3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — prō-moveo, mōvī, mōtum, ēre (tom. 2, p. 1990)
  4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)promovere
  5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)promoveo
  6. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXVIII, caput 44, [10] promoveo