praeventus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /prae̯ˈwentus/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·ven·tus — morphologica: prae-vent-us

Notatio[+/-]

← Latine: praeveniō

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
praeventus
—
 perfectum passiva participium­ nominativo praeveniō

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. praeventus praeventa praeventum nom. praeventī praeventae praeventa
gen. praeventī praeventae praeventī gen. praeventōrum praeventārum praeventōrum
dat. praeventō praeventae praeventō dat. praeventīs praeventīs praeventīs
acc. praeventum praeventam praeventum acc. praeventōs praeventās praeventa
abl. praeventō praeventā praeventō abl. praeventīs praeventīs praeventīs
voc. praevente praeventa praeventum voc. praeventī praeventae praeventa

Nomen substantivum[+/-]

praevent|us, -ūs masc.

  1. Occupatio.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. praeventus praeventūs I
gen. praeventūs praeventuum II
dat. praeventuī praeventibus III
acc. praeventum praeventūs IV
abl. praeventū praeventibus VI
voc. praeventus praeventūs V

Usus[+/-]

  • Ne contristemur mortis praeventu. (Tertull. 5. advers. Marcion. 12.)

Translationes[+/-]

Discretiva

praeventus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

praeventūs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
praeventūs casus genitivus singularis substantivi praeventus
praeventūs casus nominativus pluralis substantivi praeventus
praeventūs casus accusativus pluralis substantivi praeventus
praeventūs casus vocativus pluralis substantivi praeventus
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=praeventus&oldid=179085"