praesentibus

Discretiva

praesentibus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
praesentibus	casus dativus pluralis	participii praesēns
praesentibus	casus ablativus pluralis	participii praesēns
praesentibus	casus dativus pluralis	substantivi praesēns
praesentibus	casus ablativus pluralis	substantivi praesēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯ˈsentibus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·sen·ti·bus — morphologica: praes-ent-ibus

Loci

Decimus Iunius Iuvenalis 100-128

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II.

• forsitan expectes ut Gaditana canoro

incipiant prurire choro plausuque probatae ad terram tremulo descendant clune puellae, [spectant hoc nuptae iuxta recubante marito quod pudeat narrare aliquem praesentibus ipsis.] inritamentum veneris languentis et acres divitis urticae [maior tamen ista voluptas alterius sexus]; magis ille extenditur, et mox auribus atque oculis concepta urina movetur. —Saturae D. Iuni Iuvenalis