praesente

Discretiva

praesente dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

• Danice: præsente
• Francogallice: présente, présenté
• Germanice: präsente, Präsente
• Hispanice: presente
• Italice: presente
• Lusitane: presente

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
praesente	casus ablativus singularis	participii praesēns
praesente	casus ablativus singularis	substantivi praesēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯ˈsente/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·sen·te — morphologica: praes-ent-e

Loci

Gaius Valerius Catullus -87…-54

C. Plinius Secundus 23-79

Decimus Iunius Iuvenalis 100-128

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Lesbia mi praesente viro mala plurima dicit:

haec illi fatuo maxima laetitiast.

mule, nihil sentis. si nostri oblita taceret,

sana esset; nunc quod gannit et obloquitur,

non solum meminit, sed, quae multo acrior est res,

iratast. hoc est, uritur et loquitur. —Carmina Catulli

saec. I.

• reperimus inter exempla Hermotimi Clazomenii animam relicto corpore errare solitam vagamque e longinquo multa adnuntiare, quae nisi a praesente nosci non possent, corpore interim semianimi, donec cremato eo inimici, qui Cantharidae vocabantur, remeanti animae veluti vaginam ademerint; Aristeae etiam visam evolantem ex ore in Proconneso corvi effigie, magna quae sequitur hanc fabulositate. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.

• Sed cantet potius quam totam pervolet urbem

audax et coetus possit quae ferre virorum

cumque paludatis ducibus praesente marito

ipsa loqui recta facie siccisque mamillis.

haec eadem novit quid toto fiat in orbe,

quid Seres, quid Thraces agant, secreta novercae

et pueri, quis amet, quis diripiatur adulter;

dicet quis viduam praegnatem fecerit et quo

mense, quibus verbis concumbat quaeque, modis quot. —Saturae D. Iuni Iuvenalis