praedictos

Discretiva

praedictos dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
praedictōs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	participii praedictus

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯̯ˈdiktoːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·dic·tōs — morphologica: prae-dict-os

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• datur et his Thebis saltus Cithaeron, amnis Ismenus. praeterea fontes in Boeotia Oedipodia, Psamathe, Dirce, Epi<c>rane, Arethusa, Hippocrene, Aganippe, Gargaphie. montes extra praedictos Mycalesus, Hadylius, Acontius. —Naturalis historia Plinii