praedictorum
Appearance
Discretiva
praedictorum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
praedictōrum | casus genitivus pluralis · genus masculinum | participii praedictus |
praedictōrum | casus genitivus pluralis · genus neutrum | participii praedictus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /prae̯̯dikˈtoːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·dic·tō·rum — morphologica: prae-dict-orum
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- id magis declara<b>it natura eorum quae insecta d<i>cuntur, arduae explanationis omnia et privatim dicato opere narranda. quapropter ingenium praedictorum et reliqua subtexetur edissertatio. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 87, [190] — praedictorum
- ↑ Vicicitatio: praedictorum.