praedicto
Appearance
Discretiva
praedicto dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]praedictō
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
praedictō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii praedictus |
praedictō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii praedictus |
praedictō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii praedictus |
praedictō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii praedictus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /prae̯̯ˈdiktoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·dic·tō — morphologica: prae-dict-o
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- apud Graecos autem investigavit primus omnium Thales Milesius Olympiadis XLVIII anno quarto praedicto solis defectu, qui Alyatte rege factus est urbis conditae anno CLXX. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 9, [53] — praedicto
- ↑ Vicicitatio: praedicto.