praedictas
Appearance
Discretiva
praedictas dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
praedictās | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii praedictus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /prae̯̯ˈdiktaːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·dic·tās — morphologica: prae-dict-as
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- magna, verum post has, gratia extra praedictas crispis densa veluti grani congerie, quas ob id a similitudine apiatas vocant. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 1, [1] — praedictas
- ↑ Vicicitatio: praedictas.