praedictae

E Victionario

Discretiva

praedictae dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
praedictae casus genitivus singularis · genus femininum participii praedictus
praedictae casus dativus singularis · genus femininum participii praedictus
praedictae casus nominativus pluralis · genus femininum participii praedictus
praedictae casus vocativus pluralis · genus femininum participii praedictus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /prae̯̯ˈdiktae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·dic·tae — morphologica: prae-dict-ae

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • a tergo eius Libanus mons orsus MD stadiis <Z>imyram usque porrigitur, quae Coeles Syriae cognominatur. huic par, interiacente valle, mons adversus Antilibanus obtenditur, quondam muro coniunctus. post eum introrsus Decapolitana regio praedictaeque cum ea tetrarchiae et Palaestines tota laxitas. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus, cap. 17, [77] — praedictaeque
  2. Vicicitatio: praedictae.