praedicantium

Discretiva

praedicantium dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
praedicantium	casus genitivus pluralis	participii praedicāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯̯diˈkantium/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·di·can·ti·um — morphologica: prae-dic-ant-ium

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• vestibus interponi eam gratissimum, sicut apud Graecos polium herbam, inclutam Musaei et Hesiodi laudibus ad omnia utilem praedicantium superque cetera ad famam etiam ac dignitates, prorsusque miram, si modo, ut tradunt, folia eius mane candida, meridie purpurea, sole occidente caerulea aspiciuntur. —Naturalis historia Plinii