praedicantis

Discretiva

praedicantis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

praedicantis

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
praedicantis	casus genitivus singularis	participii praedicāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯̯diˈkantis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·di·can·tis — morphologica: prae-dic-ant-is

praedicantīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
praedicantīs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	participii praedicāns
praedicantīs	casus accusativus pluralis · genus femininum	participii praedicāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯̯diˈkantiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·di·can·tīs — morphologica: prae-dic-ant-is

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• ex hoc genere sunt, ut diximus, c<ot>tana et caricae quaeque conscendenti navem adversus Parthos omen fecere M. Crasso venales praedicantis voce, Cavneae. omnia haec in A<l>bense rus e Syria intulit L. Vitellius, qui postea censor fuit, cum legatus in ea provincia esset, novissimis Ti. Caesaris temporibus. —Naturalis historia Plinii