praecurrentibus

Discretiva

praecurrentibus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
praecurrentibus	casus dativus pluralis	participii praecurrēns
praecurrentibus	casus ablativus pluralis	participii praecurrēns
praecurrentibus	casus dativus pluralis	substantivi praecurrentia
praecurrentibus	casus ablativus pluralis	substantivi praecurrentia

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯.kurˈrentibus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·cur·ren·ti·bus — morphologica: prae-curr-ent-ibus

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

P. Cornelius Tacitus 55-117

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (55 a.C.n. / 699 a.u.)

• Ex consentaneis et ex praecurrentibus et ex repugnantibus, ut olim Crassus adulescens: “non si Opimium defendisti, Carbo, idcirco te isti bonum civem putabunt: simulasse te et aliquid quaesisse perspicuum est, quod Ti. Gracchi mortem saepe in contionibus deplorasti, quod P. Africani necis socius fuisti, quod eam legem in tribunatu tulisti, quod semper a bonis dissedisti.” —De oratore Ciceronis

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 105-110 p.C.n.)

• non tulit ludibrium insolens contumeliarum animus: inermem populum gladiis invasere. caesus inter alios pater militis, cum filium comitaretur; deinde agnitus et vulgata caede temperatum ab innoxiis. in urbe tamen trepidatum praecurrentibus passim militibus; forum maxime petebant, cupidine visendi locum in quo Galba iacuisset. —Historiae P. Cornelii Taciti

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Alis vero duabus a lumbis eiusdem imaginis usque ad talum pedum ipsius descendentibus, et se aliquantulum quasi ad volandum expandentibus, praesens saeculum et futurum ostenditur, ubi in praesenti generatio praeterit et alia succedit, et ubi in futuro stabilitas indeficientis vitae adveniet, cum circa finem mundi idipsum manifestabitur, terroribus et prodigiis quamplurimis eumdem finem velut volando praecurrentibus. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis