praeceptor
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /prae̯ˈkeptor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·cep·tor — morphologica: prae-cept-or
Notatio
[+/-]Nomen substantivum
[+/-]praecept|or, -ōris (masc.; fem. praeceptrix)
- Qui praecipit, docet.
Declinatio
[+/-]| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | praeceptor | praeceptōrēs | I |
| gen. | praeceptōris | praeceptōrum | II |
| dat. | praeceptōrī | praeceptōribus | III |
| acc. | praeceptōrem | praeceptōrēs | IV |
| abl. | praeceptōre | praeceptōribus | VI |
| voc. | praeceptor | praeceptōrēs | V |
Dictiones collatae
[+/-]Synonyma
- praecipientēs (plur.)
Collocationes
- educator praeceptorque
- praeceptor philosophiae
Dictiones derivatae
[+/-]Translationes
[+/-]Qui praecipit
|