ploraverimus
Discretiva
|
ploraverimus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| plōrāverimus | prima pluralis | perfectum | activa | coniunctivus | plōrō (plōrāre) |
| plōrāverimus | prima pluralis | futurum exactum | activa | indicativus | plōrō (plōrāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ploːraːˈwerimus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: plō·rā·ve·ri·mus — morphologica: plorav-erimus
Usus
[+/-]- Igitur, soror charissima, si in hac vita peccata nostra perfecte ploraverimus, et a vanitatibus huius mundi recesserimus, peccatorum nostrorum veniam nos obtinere credimus. —De modo bene vivendi Auctoris incerti. LXV. - De risu immoderato fugiendo.