plorandum

Discretiva

plorandum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
plōrandum	—	—	activa	gerundium­	accusativo	plōrō (plōrāre)

Forma	Modus flexurae	originis
plōrandum	casus accusativus singularis · genus masculinum	gerundivi plōrandus
plōrandum	casus nominativus singularis · genus neutrum	gerundivi plōrandus
plōrandum	casus accusativus singularis · genus neutrum	gerundivi plōrandus
plōrandum	casus vocativus singularis · genus neutrum	gerundivi plōrandus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ploːˈrandum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: plō·ran·dum — morphologica: plor-and-um

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Nec sicci sint oculi amisso amico nec fluant. Lacrimandum est, non plorandum. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

Latinitas nova

saec. XVI.

• Numquid, o amplissime domine magister, pro interitu alogiae et incommensurabilitatis potius plorandum censebo, quam pro logiae et mensurae renascentia gaudendum? —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni