pleonasmi

Discretiva

pleonasmi dictio est in variis linguis:

• Finnice: pleonasmi

Formae affines

Latine

pleonasmī

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
pleonasmī	casus genitivus singularis	substantivi pleonasmus
pleonasmī	casus nominativus pluralis	substantivi pleonasmus
pleonasmī	casus vocativus pluralis	substantivi pleonasmus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpleonasmiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ple·o·nas·mī — morphologica: pleonasm-i

Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

• Mihi perquam durum accidit, imo absurdum gravis foetas, perinde ac si dixisset gravidas praegnantes. Non hoc ferri posset in Sidonio aliquo, aut qui eo est corruptior. Non est quod adferant scrosa foeta ex Arnobio. Nam tales pleonasmi apud scriptores praecipue illius aetatis non sunt infrequentes, sed scrofa est, ut loquuntur, substantivum. —Sylloge epistolarum a viris illustribus scriptarum Iusti Lipsii (1547-1606). Tomus 4, Iohannis Georgii Graevii et Nicolai Heinsii epistolae. Mutuae. Epistola CCLXIX. Ioh. Geor. Graevius Nic. Heinsio. Hagam.

Italice

pleonasmi

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
pleonasmi	forma pluralis	substantivi pleonasmo

Appellatio pronuntiatusque

API: /ple.oˈna.zmi/

Syllabificatio phonetica: ple·o·na·smi — morphologica: pleonasm-i