placentes

E Victionario

Discretiva

placentes dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
placentēs casus nominativus pluralis · genus masculinum participii placēns
placentēs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii placēns
placentēs casus vocativus pluralis · genus masculinum participii placēns
placentēs casus nominativus pluralis · genus femininum participii placēns
placentēs casus accusativus pluralis · genus femininum participii placēns
placentēs casus vocativus pluralis · genus femininum participii placēns

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /plaˈken.teːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: pla·cen·tēs — morphologica: plac-ent-es

Loci[+/-]

Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quid quod ista liberalium artium consectatio molestos, verbosos, intempestivos, sibi placentes facit et ideo non discentes necessaria quia supervacua didicerunt? Quattuor milia librorum Didymus grammaticus scripsit: misererer si tam multa supervacua legisset. In his libris de patria Homeri quaeritur, in his de Aeneae matre vera, in his libidinosior Anacreon an ebriosior vixerit, in his an Sappho publica fuerit, et alia quae erant dediscenda si scires. I nunc et longam esse vitam nega! —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354-1367 p.C.n.)

  • Dolor: Obsideor famulis sine quibus vivere nequeo. Quid agam?
Ratio: Si eo usque perventum est, ut sine hostibus tuis esse non audeas, paucitate illorum ac vilitate tibi consule: pelle formosos, pelle comptos ac callidos, pelle vel facie sibi placentes, vel ingenio vel genere, inter paucos eosque hebetes atque incultos tutius ages, non quia meliores, sed quia minus ausuri, quos velut hieme serpentes coacta vis veneni, atque vilis inertie torpor obstrinxerit; denique hec summa est, ut in servo sola quidem, aut certe prima fides extimanda sit. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 11-13. LXXXVIII., versus 37 — placentes
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: placentes.
  3. 3.0 3.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 29: [De servis malis ac pessimis] — placentes