pius

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpius/, [ˈpiʊs]

(classice)

Nomen adiectivum

pi|us, -a, -um (comparativus: magis pius, superlativus: maxime pius)

1. Fidus in amicis, promissis, regibus; stabilis, fidelis.
2. Fidus in dis.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	pius	pia	pium	nom.	piī	piae	pia
gen.	piī	piae	piī	gen.	piōrum	piārum	piōrum
dat.	piō	piae	piō	dat.	piīs	piīs	piīs
acc.	pium	piam	pium	acc.	piōs	piās	pia
abl.	piō	piā	piō	abl.	piīs	piīs	piīs
voc.	pie	pia	pium	voc.	piī	piae	pia

Dictiones derivatae

• piē (adverbium)
• pietās

Translationes

Fidus in amicis, fidelis

• Anglice: faithful (en), loyal (en),, dependable (en)

• Germanice: treu (de), zuverlässig (de)

Fidus in dis

• Anglice: pious (en), conscentious (en)
• Esperantice: pia (eo)

• Germanice: fromm (de), gewissenhaft (de)