petiverunt

Discretiva

petiverunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
petīvērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	petō (petere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /pe.tiːˈweːrunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pe·tī·vē·runt — morphologica: petiv-erunt

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Quintus Curtius Rufus fl. 50

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• simili precatione Trophonius et Agamedes usi dicuntur; qui cum Apollini Delphis templum exaedificavissent, venerantes deum  petiverunt  mercedem non parvam quidem operis et laboris sui: nihil certi, sed quod esset optimum homini. quibus Apollo se id daturum ostendit post eius diei diem tertium; qui ut inluxit, mortui sunt reperti. iudicavisse deum dicunt, et eum quidem deum, cui reliqui dii concessissent, ut praeter ceteros divinaret. —Tusculanae disputationes Ciceronis

saec. I.

• Tandem propemodum invias silvas emensi humani cultus rara vestigia et passim errantes pecorum greges repperere: et incolae, qui sparsis tuguriis habitabant, cum se callibus inviis saeptos esse credidissent, ut conspexere hostium agmen, interfectis qui comitari fugientes non poterant, devios montes et nivibus obsitos  petiverunt . Inde per colloquia captivorum paulatim feritate mitigata tradidere se regi, nec in deditos gravius consultum. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

• Satis puto ex histis posse cuivis liquere Pudentillam non meis carminibus ab obstinata viduitate compulsam, sed olim sua sponte a nubendo non alienam utiquam me fortasse prae ceteris maluisse. Quae electio tam gravis feminae cur mihi crimini potius quam honori danda sit, non reperio; nisi tamen miror quod Aemilianus et Rufinus id iudicium mulieris aegre ferant, cum hi, qui Pudentillam in matrimonium  petiverunt , aequo animo patiantur me sibi praelatum. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei