petebatis

E Victionario

Discretiva

petebatis dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
petēbātis secunda pluralis imperfectum activa indicativus petō (petēre)

Appellatio[+/-]

API: /peteːˈbaːtis/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·tē·bā·tis — morphologica: pet-ebatis

Loci[+/-]

Lucius Annaeus Seneca -3/+65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Hi iudices Clodiani a senatu petierant praesidium, quod non erat nisi damnaturis necessarium, et inpetraverant. Itaque eleganter illis Catulus absoluto reo, “quid vos,” inquit, “praesidium a nobis petebatis? An ne nummi vobis eriperentur?” Inter hos tamen iocos inpune tulit ante iudicium adulter, in iudicio leno, qui damnationem peius effugit quam meruit. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 15. 97, versus 6 — petebatis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: petebatis.