Jump to content

petebat

E Victionario

Discretiva

petebat dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
petēbat tertia singularis imperfectum activa indicativus petō (petēre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /peˈteːbat/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·tē·bat — morphologica: pet-ebat

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Gaius Valerius Catullus -87…-54 Apuleius
ca. 125-170
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (69/68 a.C.n.)

  • Vt si qui ex alto cum ad patriam accessisset, tempestate subito reiectus optaret ut, cum a patria deiectus esset, eo restitueretur, hoc, opinor, optaret ut a quo loco depulsus esset, in eum se fortuna restitueret, non in salum, sed in ipsam urbem quam petebat, sic quoniam verborum vim necessario similitudine rerum aucupamur, qui postulat ut a quo loco deiectus est, hoc est unde deiectus est, eo restituatur, hoc postulat ut in eum ipsum locum restituatur. —Pro A. Caecina oratio Ciceronis [1][2]

class.

  • at pater, ut summa prospectum ex arce petebat,
anxia in assiduos absumens lumina fletus,
cum primum infecti conspexit lintea veli,
praecipitem sese scopulorum e vertice iecit
amissum credens immiti Thesea fato. —Carmina Catulli [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Die quadam venatum Tlepolemus assumpto Thrasyllo petebat indagaturus feras, quod tamen in capreis feritatis est; nec enim Charite maritum suum quaerere patiebatur bestias armatas dente vel cornu. —Metamorphoseon libri XI Apulei [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Pro A. Caecina oratio. (The Latin Library): 30 [88] — petebat
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: petebat.
  3. 3.0 3.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 64. carmen nuptiale Thetidis et Pelei, versus 241 — petebat (Bibliotheca Augustana)
  4. 4.0 4.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber VIII. Capitulum IV. Versus 1 — petebat