petatur

Discretiva

petatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
petātur	tertia singularis	praesens	passiva	coniunctivus	petō (petere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /peˈtaːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pe·tā·tur — morphologica: pet-atur

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Aulus Cornelius Celsus ca. -25…+50

C. Plinius Secundus 23–79

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 85 a.C.n. / 669 a.u.)

• Et quia, quo pacto tractari conveniret argumentationes, in libro primo non indiligenter expositum est, hic tantum ipsa inventa unam quamque in rem exponentur simpliciter sine ulla exornatione, ut ex hoc inventa ipsa, ex superiore autem expolitio inventorum  petatur . Quare haec, quae nunc praecipientur, ad confirmationis et reprehensionis partes referre oportebit. —De inventione Ciceronis

class.  (ca. 30 p.C.n.)

• Quod si mali plus est et vera pthisis est, inter initia protinus occurrere necessarium est: neque enim facile is morbus, cum inveteravit, evincitur. Opus est, si vires patiuntur, longa navigatione, caeli mutatione, sic ut densius quam id est, ex quo discedit aeger,  petatur : ideoque aptissime Alexandriam ex Italia itur. Fereque id posse inter principia corpus pati debet, cum hic morbus aetate firmissima maxime oriatur, id est ab anno XIIX ad annum XXXV. Si id inbecillitas non sinit, nave tamen non longe gestari commodissimum est. —De Medicina Celsi

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Iuba de Fortunatis ita inquisivit: sub meridiem quoque positas esse prope occasum, a Purpurariis DCXXV p., sic ut CCL supra occasum navigetur, dein per CCCLXXV ortus  petatur . primam vocari Ombrion, nullis aedificiorum vestigiis; habere in montibus stagnum, arbores similes ferulae, ex quibus aqua exprimatur, e nigris amara, ex candidioribus potui iucunda. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Aufer formidines pueriles, comminus cum re ipsa naviter congredere, et a nexu quidem venerio hospitis tuae tempera et probi Milonis genialem torum religiosus suspice, verum enimvero Photis famula  petatur  enixe. —Metamorphoseon libri XI Apulei