perveniunt

Discretiva

perveniunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
perveniunt	tertia pluralis	praesens	activa	indicativus	perveniō (pervenīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /perˈweniunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·ve·ni·unt — morphologica: per-ven-iunt

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Aeque magnum malum est, ubi torpor atque prurigo pervagantur, modo per totum caput, modo in parte, aut sensus alicuius ibi quasi frigoris est, eaque ad summam quoque linguam perveniunt. —De Medicina Celsi

saec. I.

• at enim cur non semper ad quadraginta sex et ad partes viginti perveniunt? immo vero, sed ratio canonicos fallit. namque apparet apsidas quoque earum moveri, quod numquam transeant solem. —Naturalis historia Plinii