Jump to content

pervenisse

E Victionario

Discretiva

pervenisse dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pervēnisse
perfectum activa infinitivus perveniō (pervenīre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /perweːˈnisse/(classice)
Syllabificatio phonetica: per·vē·nis·se — morphologica: per-ven-isse

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

saec. I.

  • in sepulchro epistulam Dionysodori nomine ad superos scriptam: pervenisse eum a sepulchro ad infimam terram; esse eo stadiorum XLII. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 112, [248] — pervenisse
  2. Vicicitatio: pervenisse.