perveniendi

E Victionario

Discretiva

perveniendi dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
perveniendī
activa gerundium­ genitivo perveniō (pervenīre)
Forma Modus flexurae originis
perveniendī casus genitivus singularis · genus masculinum gerundivi perveniendus
perveniendī casus genitivus singularis · genus neutrum gerundivi perveniendus
perveniendī casus nominativus pluralis · genus masculinum gerundivi perveniendus
perveniendī casus vocativus pluralis · genus masculinum gerundivi perveniendus

Appellatio[+/-]

API: /perweniˈendiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: per·ve·ni·en·dī — morphologica: per-veni-end-i

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • non habet vires frutex cinnami in Syriae vicina perveniendi. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 59, [135] — perveniendi
  2. Vicicitatio: perveniendi.