pervenerunt
Discretiva
pervenerunt dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
pervēnērunt | tertia pluralis | perfectum | activa | indicativus | perveniō (pervenīre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /perweːˈneːrunt/ (classice) - Syllabificatio phonetica: per·vē·nē·runt — morphologica: per-ven-erunt
Formae aliae[+/-]
Loci[+/-]
Aulus Cornelius Celsus 30 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana[+/-]
- Articulis vero qui sic dolent, ut super eos ex callo quaedam tubercula innata sint, numquam liberantur: quaeque eorum vitia vel in senectute coeperunt, vel ad senectutem ab adulescentia pervenerunt, ut aliquando leniri possunt, sic numquam ex toto finiuntur. —De Medicina Celsi [1][2]
Fontes
- ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VIII. [[28] ] — pervenerunt
- ↑ Vicicitatio: pervenerunt.