pervenerint
Appearance
Discretiva
pervenerint dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
pervēnerint | tertia pluralis | perfectum | activa | coniunctivus | perveniō (pervenīre) |
pervēnerint | tertia pluralis | futurum exactum | activa | indicativus | perveniō (pervenīre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /perˈweːnerint/ (classice) - Syllabificatio phonetica: per·vē·ne·rint — morphologica: per-ven-erint
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- haec est omni in re animorum condicio, ut a necessariis orsa primo cuncta pervenerint ad nimium. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXVI, cap. 9, [20] — pervenerint
- ↑ Vicicitatio: pervenerint.