pertinuerunt

Discretiva

pertinuerunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pertinuērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	pertineō (pertinēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /per.ti.nuˈeːrunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·ti·nu·ē·runt — morphologica: pertinu-erunt

Formae aliae

• pertinuēre

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (69 a.C.n. / 685 a.u.)

• Duorum magistratuum, quorum uterque in pecunia maxuma tractanda procurandaque versatus est, triumviratus et quaesturae, ratio sic redditur, iudices, ut in iis rebus, quae ante oculos gestae sunt, ad multos pertinuerunt, confectae publicis privatisque tabulis sunt, nulla significatio furti, nulla alicuius delicti suspicio referatur. —Pro M. Fonteio oratio Ciceronis