pertineat

Discretiva

pertineat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pertineat	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	pertineō (pertinēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /perˈti.ne.at/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·ti·ne·at — morphologica: per-tine-at

Loci

Marcus Terentius Varro -116…-27

Sextus Iulius Frontinus ca. 40–103

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

• Ex olea fructus duplex: oleum, quod omnibus notum, et amurca, cuius utilitatem quod ignorant plerique, licet videre e torculis oleariis fluere in agros ac non solum denigrare terram, sed multitudine facere sterilem; cum is umor modicus cum ad multas res tum ad agri culturam pertineat vehementer, quod circum arborum radices infundi solet, maxime ad oleam, et ubicumque in agro herba nocet. —De agricultura Varronis

saec. I.  (ca. 97 p.C.n.)

• Caducam neminem volo ducere nisi qui meo beneficio aut priorum principum habent. Nam necesse est ex castellis aliquam partem aquae effluere, cum hoc pertineat non solum ad urbis nostrae salubritatem, sed etiam ad utilitatem cloacarum abluendarum. —De aquaeductu urbis Romae Frontini