peperisset

E Victionario

Discretiva

peperisset dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
peperisset tertia singularis plusquam perfectum activa coniunctivus pariō (parere)

Appellatio[+/-]

API: /pe.peˈris.set/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·pe·ris·set — morphologica: peper-isset

Loci[+/-]

Marcus Terentius Varro
-116…-27
M. Tullius Cicero
-106…-43
C. Plinius Secundus
23-79
Aulus Gellius
ca. 130-180
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (46 a.C.n. / 708 a.u.)

  • sed et ad ceteras res habet quandam artem qua vera a falsis possit distinguere, et ad similitudines istas usus adhibendus est: ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic tu internosces si adsueveris. videsne ut in proverbio sit ovorum inter se similitudo: tamen hoc accepimus, Deli fuisse complures salvis rebus illis, qui gallinas alere permultas quaestus causa solerent; ii cum ovum inspexerant quae id gallina peperisset dicere solebant. —Lucullus Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

  • Cui ego, Non minus res admiranda cum mi esset dicta in Arcadia, scio me isse spectatum suem, quae prae pinguitudine carnis non modo surgere non posset, sed etiam ut in eius corpore sorex exesa carne nidum fecisset et peperisset mures. Hoc etiam in Venetia factum accepi. —De agricultura Varronis [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Megaris diu stetit oleaster in foro, cui viri fortes adfixerant arma, quae cortice ambiente aetas longa occultaverat, fuitque arbor illa fatalis excidio urbis praemonitae oraculo, cum arbor arma peperisset, quod succisae accidit ocreis galeisque intus repertis. ferunt lapides ita inventos ad continendos partus esse remedio. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Dissertatio Favorini philosophi, qua suasit nobili feminae uti liberos quos peperisset, non nutricum aliarum, sed sibi suo lacte aleret.
Nuntiatum quondam est Favorino philosopho, nobis praesentibus, uxorem auditoris sectatorisque sui paululum ante enixam auctumque eum esse nato filio. “Eamus,” inquit, “et puerum visum et patri gratulatum.” —Noctes Atticae A. Gellii [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Lucullus. (Bibliotheca Augustana): [57] — peperisset
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: peperisset.
  3. 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber secundus, IV. p. 12 — peperisset
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 76, [199] — peperisset
  5. 5.0 5.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber duodecimus. Capitulum I, [1] — peperisset