Jump to content

paupere

E Victionario

Discretiva

paupere dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
paupere casus ablativus singularis adiectivi pauper

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈpau̯pere/(classice)
Syllabificatio phonetica: pau·pe·re — morphologica: pauper-e

Loci

[+/-]
Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

[+/-]

saec. II.

  • tu tibi liber homo et regis conviva videris:
captum te nidore suae putat ille culinae,
nec male coniectat; quis enim tam nudus, ut illum
bis ferat, Etruscum puero si contigit aurum
vel nodus tantum et signum de paupere loro?
spes bene cenandi vos decipit. ‹ecce dabit iam
semesum leporem atque aliquid de clunibus apri,
ad nos iam veniet minor altilis.› inde parato
intactoque omnes et stricto pane tacetis. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura V, versus 165 — paupere
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: paupere.