pariet

E Victionario

Discretiva

pariet dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pariet tertia singularis praesens activa coniunctivus pariō (pariāre)
pariet tertia singularis futurum activa indicativus pariō (parere)

Appellatio[+/-]

API: /ˈpa.ri.et/(classice)
Syllabificatio phonetica: pa·ri·et — morphologica: par-iet

Loci[+/-]

Quintus Curtius Rufus
fl. 50
Apuleius
ca. 125-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Nec di siverint, ut hoc decus mei capitis aut demere mihi quisquam ‹queat› aut condonare! ‹Numquam› hoc imperium vivus amittam, idemque erit regni mei, qui spiritus, finis. Si hic animus, si haec lex, nulli non parta libertas est. Nemo e vobis fastidium Macedonum, nemo vultum superbum ferre cogetur. Sua cuique dextera aut ultionem tot malorum pariet aut finem. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Nam imaginem etiam savii mentiendo ore improbo compulsat ac morsicat. Quae res nobis non mediocris lites atque iurgia, immo forsitan et crimina pariet. Nunc etiam visa quadam honesta iuvene, ligno quod devehebat abiecto dispersoque, in eam furiosos direxit impetus et festivus hic amasio humo sordida prostratam mulierem ibidem incoram omnium gestiebat inscendere. —Metamorphoseon libri XI Apulei [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber V. Capitulum VIII, [14] — pariet
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: pariet.
  3. 3.0 3.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber VII. Capitulum XXI. Versus 3 — pariet