pariendo

E Victionario

Discretiva

pariendo dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
pariendō
activa gerundium­ dativo pariō (parere)
pariendō
activa gerundium­ ablativo pariō (parere)
Forma Modus flexurae originis
pariendō casus dativus singularis · genus masculinum gerundivi pariendus
pariendō casus ablativus singularis · genus masculinum gerundivi pariendus
pariendō casus dativus singularis · genus neutrum gerundivi pariendus
pariendō casus ablativus singularis · genus neutrum gerundivi pariendus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /pa.riˈen.doː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pa·ri·en·dō — morphologica: pariend-o

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Marcus Terentius Varro
-116…-27
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Iam Apollinis nomen est Graecum, quem solem esse volunt, Dianam autem et lunam eandem esse putant, cum sol dictus sit vel quia solus ex omnibus sideribus est tantus vel quia cum est exortus obscuratis omnibus solus apparet, Luna a lucendo nominata sit; eadem est enim Lucina, itaque, ut apud Graecos Dianam eamque Luciferam, sic apud nostros Iunonem Lucinam in pariendo invocant. Quae eadem Diana Omnivaga dicitur non a venando sed quod in septem numeratur tamquam vagantibus. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

  • Eiuncidum enim sarmentum propter infirmitatem sterile neque ex se potest eicere vitem, quam vocant minorem flagellum, maiorem et iam unde uvae nascuntur palmam. Prior littera una mutata declinata a venti flatu, similiter ac flabellum flagellum. Posterior, quod ea vitis immittitur ad uvas pariendas, dicta primo videtur a pariendo parilema; exin mutatis litteris, ut in multis, dici coepta palma. —De agricultura Varronis [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Cervis quoque est sua malignitas, quamquam placidissimo animalium. urgente vi canum ultro confugiunt ad hominem et in pariendo semitas minus cavent humanis vestigiis tritas quam secreta ac feris opportuna. conceptus earum post arcturi sidus. octonis mensibus ferunt partus, interim et geminos. a conceptu separant se, at mares relicti rabie libidinis saeviunt, fodiunt scrobes. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. XXVII [68] — pariendo
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: pariendo.
  3. 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber primus, XXXI. p. 4 — pariendo
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 50, [112] — pariendo